| Woensdagmorgen 22 april 2009 is Taxi Piet overleden. De bekende Ajax-fan leed al drie jaar aan kanker. Zijn ziekbed zorgde voor een prachtige trouwerij met zijn Marianne op 1 juni 2007 en eind vorig jaar zag hij zijn kleindochter Sara geboren worden. Een paar weken geleden verhuisde hij terug vanuit Almere naar zijn geliefde Amsterdam. Een Mokummer kwam weer thuis. Taxi Piet was jarenlag woordvoerder namens de F-Side en een tijdje ook namens de Onafhankelijke Fanclub Ajax. Als taxichauffeur maakte hij de taxi-oorlog van heel dichtbij mee, soms dichterbij dan hij zelf wel realiseerde. Peter van de Rijt maakt een paar jaar geleden kennis met Piet en schreef onderstaande in memoriam. Bij het overlijden van Taxi Piet denk ik weer, het zijn altijd de verkeerde mensen die het tijdelijke met het eeuwige wisselen. Er is een echte ras-Ajacied verloren gegaan. Dit zijn geen obligate woorden, maar is de heldere waarheid gebaseerd op persoonlijke ervaringen. In Piet`s hart was slechts plaats voor zijn Marianne, zijn kinderen en Ajax. Hij ademde Ajax en was tot twee jaar geleden nog altijd op maandagavond op De Toekomst te vinden voor de wedstrijden van 'zijn' Jong Ajax. Bij alle wedstrijden in De Meer en de ArenA zag je zijn imposante gestalte. Hij was een supporter in hart en nieren, maar ook heel kritisch, zoals het een ras-Ajacied betaamt. Als ik hem ontmoette en weer eens onvriendelijke woorden had gewijd aan zijn club in mijn wekelijkse column op Highlow.nl, dan zei hij mij menigmaal – en dat meende hij uit de grond van zijn hart – je hebt gelijk, ouwe, pak ze maar aan. Hij had een grote mond, maar een echt klein hartje. Piet stond niet alleen voor zijn club, maar ook voor zijn werk als taxichauffeur. Hij was furieus toen een aantal jaren geleden Taxi Direct trachtte een plek te veroveren in wat men toen zo mooi de ‘Taxi Oorlog’ betitelde. Toen de Onafhankelijke Fanclub Ajax geen woordvoerder had, wierp Taxi Piet zich op als boegbeeld van de harde kern supporters. Recht voor zijn raap. Piet was alom aanwezig en liet dat in woord en daad aan iedereen weten. We blijven ons het incident met het petje herinneren toen supporters het veld op kwamen in die zo historische wedstrijd tussen Jong Ajax en Jong Feyenoord nu vijf jaar geleden. De journalisten van AT5 hebben er nog altijd slapeloze nachten van dat ze geen beeldmateriaal hadden. Drie jaar geleden werd Piet ziek, ernstig ziek. Maar wat heeft hij geknokt. Wat een verbeten strijd heeft hij geleverd in de wedstrijd die altijd verloren wordt. Wat een geweldige steun ondervond hij van zijn vrouw Marianne, zijn kinderen Laura en Dennis, maar vooral ook van Jeroen en Diana (Marianne's dochter), die volgens mij alleen met 'schoonzoon' Jeroen mocht trouwen, omdat ook hij van Ajax bezeten is. Jeroen was al die tijd een geweldig animator om Piet week in week uit door zijn vrienden en bekenden te laten steunen. Met mails, met kaarten, foto’s en soms een feestje, zoals zijn trouwerij, zijn verjaardag, of zomaar, om hem een hart onder de riem te steken. Het was de steun die Piet zo hard nodig had. Steun die hij door de jaren heen ondervond om de pijn, al die pijn te verdragen. Het jarenlange ziekenhuis in en ziekenhuis uit en steeds maar weer wachten op weer een uitslag of weer een nieuwe behandeling. Uitslagen die steeds somberder werden. Maar klagen deed Piet niet. Gelaten onderging hij zijn doodstrijd. Intens genoot hij van de feestmomenten, die hem nog ten deel vielen. En nu is het doek gevallen. Weer verliest Ajax een echte supporter. Weer gaat een mens te vroeg heen. Zijn vrouw Marianne verdient bewondering voor haar dagelijkse zorg voor Piet; voor de energie die ze voor hem uitstraalde. Dat heet echte liefde. Je hebt gevochten en verloren, Piet, maar velen zullen je met respect en vriendschap blijven herinneren. Je vrienden binnen Ajax en de taxiwereld mogen trots zijn je gekend te hebben. Je hebt zeker niet voor niets geleefd, want wij blijven over je praten. We blijven met jou die grappen maken, die jouw humor zo kenmerkten. Je zou er gelukkig mee geweest zijn. Piet, je mag dan dood zijn, vergeten zullen we je nooit. Je blijft onze gabber! Kleine vogel, ga maar zweven Vlieg zover als je maar kan Kleine vogel, 't is jouw leven Ga en maak er dus wat van Kleine vogel, ga maar zingen Blijf steeds opgewekt en blij Tekst: ‘Kleine Vogel’ van Arie Passchier Een respectvolle groet! Peter van de Rijt |